Опис
БЕЛГРАЃАНКИ
Книга за поинаквите жени
Во приказните во коишто во целина се обединува женското прво лице, на читателите им се претставуваат поинакви девојки, жени, пријателки, мајки и љубовници. Сите тие заедно како белграѓанки, но и секоја за себе, ни откриваат чудни ликови од велеградското милје, какво што, на прв поглед можеби не забележуваме.
Романтична теоретичарка на филмот, која со бракоразводната парница го спасува бракот, сопственичка на мала галерија којашто преку Твитер почнува љубовна врска со сликарот чиишто дела ги продава, девојка којашто од Белград емигрирала во Минхен, а оттаму на интернет, најдобрите другарки во коишто невините игри од Фејсбук будат неочекувани пориви, жена која ни по бројните разочарувања во мажите не ја губи вербата во љубовта… – сето тоа се белграѓанките на Маројевиќ, необичните жени во различни животни ситуации.
„Како извонреден познавач на женскиот карактер, Маројевиќ своите белграѓанки ги претставува преку повеќе минуциозно испишани женски портрети. И секоја од жените, чијашто приказна во оваа книга е раскажана речиси сликарски прецизно, е град за себе. Осум белграѓанки, на раскажувачот на оваа книга му ги раскажале своите животни стории, а тој го задржал нивниот глас, пренесувајќи им ги тие приказни на читателите во форма на исповеди кои во исто време и ќе ве насмеат, расплачат, ќе ве натераат да се замислите и на завршницата, во финалето на секоја од приказните, ќе ви подарат зрнце мудрост.“ – Дејан Стојиљковиќ
***
Игор Маројевиќ е роден во 1968 година во Врбас. Дипломирал Српски јазик и книжевност на Филолошкиот факултет во Белград. Автор е на новелата Измама на Господ, романите Дваесет и четири ѕида, Жега, Шнит, Партер и Мајчина рака и збирките приказни Трагачи и Медитерани. Во 2012 година ја објавил книгата есеи Низ главата, за која ја добил наградата Десимир Тошиќ. За романот Жега ја добил наградата од фондот Борислав Пекиќ и наградата Стеван Пешиќ. Изведувани му се драмите Номади, напишана на шпански и Барем сум свој човек, додека Тврдината Европа е авторски превод на претставата Номади на српски. Од 2002 година има статус на слободен уметник. Член е и на Српскиот и на Каталонскиот PEN центар.