Опис
Модел на училишна дидактика од чии рамки се анализираат педагошките импликации на теоријата на учењето
Во оваа книга се претставува нова теорија за инструкциите – рефлексивна теорија на училишната дидактика – што на единствен начин ги инкорпорира континенталните германски и нордиски традиции на истражувањето на теоријата на дидактика (Didaktik) заедно со англо-американското истражување на поучувањето (истражување на инструкциите) и когнитивистичката теорија.
Училишната дидактика се дефинира како област на истражување во рамките на општото образование. Оваа област е ограничена на истражување и теорија со цел разбирање на педагошката практика што се одвива во јавните образовни средини водени од курикулумот за којшто се согласиле колективно. Бидејќи теоријата е направена да биде валидна за јавното образование во рамките на политички прифатениот курикулум, таа од аспект на културата е регионална теорија на образованието, а не универзална теорија.
Според оваа теорија за училиштето, фундаменталните својства на јавниот педагошки процес се состојат во намерен, интерактивен процес на поучување-проучување-учење, што е развиен и е сместен културно и историски. Сегашниот модел не ги поставува експлицитно целите, ниту, пак, средствата за образовната практика. Напротив, моделот ги истакнува наставникот и ученикот како рефлексивни и намерни субјекти каде што наставникот ја игра улогата на претставник на колективот, а истовремено и адвокат на тие што учат. Поради тоа, претставената теорија не е нормативна или прескриптивна, туку рефлексивна теорија.